ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΙΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ

15/10/2013

Νέστορας Πουλάκος, Εξαιρέσεις, ποιήματα, εκδ. vakxikon.gr

Στις μέρες μας, έχουμε μάθει να χρησιμοποιούμε ορισμένα στερεότυπα, όπως το ότι υπάρχουν ορισμένοι κανόνες, που καθορίζουν τη σύγχρονη κοινωνία και πως οι λίγες εξαιρέσεις υπάρχουν μόνο και μόνο για να επιβεβαιώνουν τους κανόνες. Όμως, σε αρκετές περιπτώσεις οι εξαιρέσεις, όχι μόνο δεν επιβεβαιώνουν τους κανόνες, αλλά υπάρχουν για να τους αναιρούν.

Την παραπάνω διαπίστωση έρχεται να μας αποδείξει το βιβλίο του Νέστορα Πουλάκου «Εξαιρέσεις», μια ποιητική συλλογή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις www.Vakxikon.gr Πρόκειται για μόλις εννιά μικρά διαμαντάκια – εξαιρέσεις στον κανόνα, που θέλει ογκώδη βιβλία και μακροσκελή ποιήματα, αν και στην ποίηση δεν μπορεί να πει κανείς ότι υπάρχουν ιδιαίτεροι κανόνες, αρκεί να αναφέρουμε ότι αρκετοί μεγάλοι ποιητές έγιναν σπουδαίοι, επειδή κατάφεραν να ξεπεράσουν τους κανόνες που είχε η ποίηση στην εποχή τους.

Αλλά και το περιεχόμενο των ποιημάτων αποτελεί εξαίρεση στα συνηθισμένα, καθώς πρόκειται για μια ποίηση που συνδυάζει το ερωτικό στοιχείο με τη μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου, χαρίζοντάς μας ένα αρμονικό αποτέλεσμα: «Φώτα νέον / ψόφια ψυχή / και η σκοτεινιά της πόλης, / μα οι ήχοι της / πόσο σε θυμίζουν, / ας γυρίσω».

Ολόκληρη η ποιητική συλλογή εκφράζει μια πικρία για τη σύγχρονη κοινωνία, που κατάφερε να ενσωματώσει ακόμα και όσους την αμφισβητούσαν όπως «η κρατική» ορχήστρα, που παίζει το βαλς του «επαγγελματία αντεξουσιαστή» ή η κιθάρα, που επιμένει να παίζει ξανά και ξανά ακόμα και πίσω από τα σίδερα της φυλακής. Όμως, όσο υπάρχουν οι έρωτες, οι «όμορφες διασκεδάσεις», οι «οινοποσίες» και τα βακχικά πρωινά η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο θα μένει ζωντανή.

Θα κλείσουμε το μικρό μας αυτό ταξίδι στην ποιητική συλλογή του Νέστορα Πουλάκου «Εξαιρέσεις» με τους στίχους του Γιώργου Ρους, που ο ίδιος ο ποιητής χρησιμοποιεί ως προμετωπίδα του βιβλίου του: «…δεν υπάρχουν κανόνες / μα μόνο εξαιρέσεις».

Θεοχάρης Παπαδόπουλος