«ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ», FRANCOISE HERITIER
Νοστιμεύοντας τη ζωή με «αλάτι». Η Γεωργία Μανάφη γράφει για το βιβλίο της Francoise Heritier, το αισιόδοξο «αλάτι της ζωής» (εκδ. Κέλευθος).
Νοστιμεύοντας τη ζωή με «αλάτι». Η Γεωργία Μανάφη γράφει για το βιβλίο της Francoise Heritier, το αισιόδοξο «αλάτι της ζωής» (εκδ. Κέλευθος).
Η κρίση ως ταξιδιωτικό πακέτο. Ο Γιάννης Φλυτζάνης διαβάζει το μυθιστόρημα της Σαλβέρ Λιντί «Όμορφες Ψυχές».
Ένα πουλί και ένα μυρμήγκι. Το σεργιάνισμα του ουρανού και η ασφάλεια του εδάφους. Ένα παραμύθι του Χρήστου Γιαννάκου για εκείνες τις φορές που, καλώς ή κακώς, χρυσές τομές δεν υπάρχουν. Ζωγραφίζει η Στεφανία Βελδεμίρη.
Ο Ρωμανός Σκλαβενίτης-Πιστοφίδης γράφει υποτίθεται για το διάσημο βιβλίο της Helene Hanff, αλλά στην πραγματικότητα δεν κάνει τίποτε άλλο παρά εξομολογείται το βίτσιο που κατατρώει την ψυχή του.
Ο Ρωμανός Σκλαβενίτης-Πιστοφίδης γράφει για το βιβλίο «Η τέχνη του να γίνεσαι βαρετός με τις ταξιδιωτικές σου αφηγήσεις» του Matthias Debureaux και προσπαθεί να δικαιολογήσει τ’ αδικαιολόγητα.
Ο Γιάννης Φλυτζάνης γράφει για τα δύο έργα του Βάλτερ Μπένγιαμιν στα οποία αναγνωρίζει το πιο ιδιαίτερο λογοτεχνικό ενδιαφέρον, τον «Μονόδρομο» και «Τα Παιδικά Χρόνια Στο Βερολίνο».
Ο Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος ξεκίνησε την εβδομάδα του διαβάζοντας τα «Ίχνη στο χιόνι» του Γιώργου Λίλλη μες στο λεωφορείο και την τελείωσε με τις «Ελεγείες του Γουτεμβέργιου» του Σβεν Μπίρκερτς. Ενδιάμεσα διάβασε και κάτι στη Wall Street Journal.
Ο Ρωμανός Σκλαβενίτης Πιστοφίδης σκέφτεται τις πόλεις με αφορμή τις φωτογραφίες του Πέτρου Νικόλτσου από το Λος Άντζελες και τη Θεσσαλονίκη
Ο Γιάννης Φλυτζάνης διαβάζει την «Αναφορά περιπτώσεων» του Αλέξανδρου Σχινά, μια συλλογή πειραματικών κειμένων, ευρηματικών διηγημάτων και ευφάνταστων λογοτεχνικών θεωριών και σχολίων.